75% íþróttafréttamanna hafnað!

Það er nöturleg niðurstaða úr þessum kosningum hversu staða íþróttafréttamanna er slæm á Alþingi.

Af þeim fjórum íþróttafréttamönnum sem voru í vænlegri stöðu á listum, er aðeins 25% veitt brautargengi á meðan 75% þeirra mega bíta í það súra epli að vera fórnað fyrir hagsmuni þeirra sem hafa aldrei verið íþróttafréttamenn.
Þetta er kunnuglegt valdatafl og það er líkt og ósýnilegt glerþak haldi íþróttafréttamönnum frá því að ná árangri og láta rödd sína heyrast.

Eini íþróttafréttamaðurinn sem náði kjöri er þessi:Steingrímur J. Sigfússon, fyrrv. íþróttafréttamaður

Þessum íþróttafréttamönnum var hins vegar hafnað af gömlu valdakerfi anti-sportista þar sem ráðum er ráðið í reykfylltum bakherbergjum en ekki í björtum höllum, upplýstu myndveri eða á víðáttumiklum leikvöngum.


Samúel Örn Erlingsson, íþróttafréttamaður



Kristrún Heimisdóttir, fyrrv. íþróttafréttamaður



Ómar Ragnarsson, fyrrv. íþróttafréttamaður


Þessu verður að linna og Sportistafélag Íslands vill leggja sitt af mörkum. "Sportisti er manneskja sem gerir sér grein fyrir því að staða íþróttafréttamanna er ekki sú sama og annarra manna og vill gera eitthvað í."
Það er ekki nóg að segjast bara hafa áhuga á íþróttum eða vera jákvæður gagnvart íþróttum. Við eigum ekki að vera hrædd við orð. Inn við beinið erum við flest sportistar, við þorum bara ekki að nota þetta orð vegna þess að miklir fordómar beinast gegn því, gamlar staðalmyndir um heimskan sportista sem hugsar ekkert andlegt og er jafnvel á móti bókum og hugarleikfimi. Þannig þarf þetta ekki að vera. Og Sportistafélag Íslands ætlar að breyta því.